Kanuni Sultan Süleyman ve Karınca

Kânuni Sultan Süleyman, sarayın bahçesinde armut ağaçlarını kurutan karıncaların öldürülebilmesi için Şeyhulislâm Ebussuûd Efendi’den aşağıdaki beyitle fetvâ istedi:

Dırahta ger ziyân etse karınca,
Zararı var mıdır ânı kırınca

Pâdişâh’ın bu fetvâ talebine, Ebussuûd Efendi de bir beyitle cevap verdi:

Yarın Hakk’ın dîvânına varınca;
Süleyman’dan hakkın alır karınca!...

Bir karıncayı bile incitmekten çekinecek kadar mükemmel bir mânevi terbiye ile gönülleri yoğrulan kâmil mü’minler, bütün mahlûkâta rahmet pınarı oldular. Şefkat ve merhametleri bütün mahlûkâtı kuvaklayacak kadar genişledi. Gölgesi her yere ulaşan rahmet bulutları hâline geldiler.

[Osman Nûri Topbaş, Altınoluk Dergisi, Ocak 2010, 287. Sayı, Sayfa 37]